سکوت و ابهت دشت آفتابگردان در شب، یک تجربه تکرار نشدنی بای من و همسفرانم بود. درخشش صورت فلکی عقلب در افق، صدای سوختن چوب، طلوع راه شیری زمستانی و موسیقی پست راکی که از گوشی یکی از همراهان پخش می‌شد اتمسفر عجیبی ایجاد کرده بود. دوربینم را برداشتم و زاویه ای را پیدا کردم که راه شیری دقیقا از بالای آتشی که درست کرده بودیم قرار بگیرد و صحنه ای که ایجاد شد افسانه ی صورت فلکی عقاب را برایم تجسم کرد، گویی که عقاب از داخل آتش بیرون آمده و به کمک زئوس می‌رود.