در افق شرقی جزیره هنگام، جایی که کیلومتر ها با اولین آلودگی نوری فاصله داشت به طلوع شباهنگ جان نشستیم. بازتاب بینظیر و باشکوهش ساعت ها ما را محسور خود کرده بود و با صدای برخورد امواج به صخره ها، خاطره فراموش نشدنی برای ما ساخته شد. موزیک کلاسیکی که بی وقفه پخش می‌شد و پیاده روی در تاریکی محض ساحل و اوج گرفتن سهیل ترکیب وصف ناپیذیری در آن شب بودند. در کنار یک صخره بکر قاب زیبایی دیدم که با ۳ شات افقی سعی کردم آن لحظه را ثبت کنم.