با سلام
شبی با خیام

اين کهنـه رباط را که عالم نام اسـت
و آرامگـه ابلـق صبح و شام اسـت
بزمي‌ست که وامانده صد جمشيد است
قصريسـت که تکيه‌گاه صد بهرام است

چندين غم مال و حسرت دنيا چيست؟	هرگز ديدي كسي كه جاويد بزيست؟
اين چند نفس در تن تو عاريتي ست	با عاريتي عاريتي بايد زيست