این چشم انداز با کوهستانهای با شکوه و دشتهای یخی، که سرتاسر افق امتداد دارد، متعلق به يک جهان کوچک و بسیار دوردست است. این عکس هنگام گردش فضاپیمای "افق های نو" به دور سیاره پلوتو، درست 15 دقیقه پس از گذر از نزدیکترین فاصله از این سیاره در 14 جولای 2015 ، از فاصله حدود 18000 کیلومتری گرفته شده است. این صحنه باشکوه، از زاویه پایین و نزدیک به زمان گرگ و میش گرفته شده و کوه های ناهمواری را در سمت چپ نشان می دهد که به نام "نورگای مونتس" شناخته می شوند و "هیلاری مونتس" نیز در امتداد افق، به دشتی هموار به نام "دشت اسپوتنیک" در سمت راست منتهی می شود. لایه های نازک و رقیق جو پلوتو نیز در نور پس زمینه به راحتی دیده می شوند. این زمین سرد و شکننده با ظاهری که به صورت عجیبی آشنا است، ممکن است شامل یخ های نیتروژن و مونوکسید کربن با کوه هایی از یخ آب باشد که ارتفاعی تا 3500 متر(11000 فوت) دارند که از این لحاظ با کوههای باشکوه سیاره زمین قابل مقایسه هستند. این منظره از پلوتو، عرضی در حدود 380 کیلومتر (230 مایل) دارد.