حوالی ظهر بود، بعد از چند روز هوا آفتابی شده بود. وقت خوبی بود برای عکاسی و قدم زدن. اینجا اطراف روستای لاسم است. ما چندین روز اینجا چادر زده بودیم و این رودخانه کم کم شده بود حیاط خانه ی ما که خورشید هم با همکاری ابرها حال خوب ما را تکمیل کرد.

در ۱۰ فروردین ۹۸، در نارین قلعه میبد، برنامه ساعت زمین توسط دختران میبدی انجام شد.

در نیمه های شب ۶ تیر ۹۸، در سفری به باداب سورت، برای لحظاتی آسمان پرده از دل برداشت و برای دقایقی زیبایی های بی نظیرش را نمایان کرد.

این دیگر چه سیاره‌ای است؟ این همان سیاره زمین خودمان است. در این تصویر، سیاره زمین با رنگ کاذب (غیرواقعی) نمایش داده شده و در طیف فرابنفش (UV) می‌درخشد.

بسیاری از کهکشان های مارپیچی، میله‌ای را در مرکز خود دارند. حتی در مورد کهکشان راه شیری خودمان هم گمان می‌رود که یک میله مرکزی ساده داشته باشد.

کهکشان زیبا و مارپیچی ان‌جی‌سی 6744، حدوداً 175000 سال نوری قطر دارد؛ بنابراین این کهکشان، بزرگتر از راه شیری خودمان است.

در این تصویر خلاقانه به نظر می‌رسد که یک گوی کریستالی (بلوری)، یک کهکشان را به صورت کامل در خود جا داده است. البته همان طور که می‌دانید، این کهکشان، همان کهکشان راه شیری خودمان است.

مردمی که در ویدیو مشاهده می‌کنید، در خطر نیستند. چیزی که از سمت غرب، درحال پایین رفتن است، همان کره ماه خودمان است که در فاصله‌ای دور از زمین قرار گرفته.

کهکشان مارپیچی و زیبای ان‌جی‌سی 6744 در حدود 175000 سال نوری طول دارد و بزرگتر از کهکشان راه شیری خودمان است.

کهکشان های بزرگ با خوردن کهکشان های کوچکتر، رشد می‌کنند. حتی کهکشان خودمان هم عمل کهکشان خواری را انجام می‌دهد و کهکشان های کوچکی که زیادی به آن نزدیک می‌شوند را به وسیله جاذبه خود، جذب می‌کند.