از دور، شبیه یک عقاب است. اما یک نگاه دقیق تر به سحابی عقاب، نشان می دهد که منطقه روشن در واقع پنجره ای به مرکز یک پوسته تاریک بزرگتر متشکل از گرد و غبار است. از میان این پنجره، یک کارگاه ستاره سازی درخشان پدیدار می شود که در حقیقت یک خوشه باز از ستارگان در حال تولد است. در این حفره ستون های بلند و ندول هایی از گرد و غبار تاریک و گاز مولکولی سرد در مکانی که همچنان ستاره هایی در حال تشکیل در آن است باقی مانده است. آنچه اکنون قابل رویت است، چندین ستاره جوان آبی رنگ و درخشان است که نور و بادهای ستاره ای آنها در حال برانگيختن و سوزاندن رشته ها و دیواره هایی باقی مانده از گاز و گرد و غبار است و آنها را عقب می رانند. سحابی نشری عقاب، با نام M16 ، در حدود 6500 سال نوری از ما فاصله دارد و با وسعتی در حدود 20 سال نوری با یک دوربین دوچشمی در سمت صورت فلکی مار قابل مشاهده است. تصویر امروز شامل بیش از 12 ساعت نوردهی است و ترکیبی از سه رنگ ساطع شده شاخص است که توسط گوگرد (به رنگ قرمز) ، هیدروژن (زرد) و اکسیژن (آبی) منتشر می شود.