با تجهیزاتی که در قطب جنوب قرار دارد، به نظر می‌رسد انسان‌ها نوترینویی را کشف کرده‌اند که فاصله
بسیار زیادی با ما دارد.
اگر این کشف تأیید شود، به عنوان اوّلین کشف نوترینو با فاصله دور (از نظر
کیهانی) شناخته می‌شود و شروعی بر
مشاهدات پیوستگی نوترینوهای پرانرژی و اشعه های کیهانی است؛ اشعه هایی که به وسیله
جت های (فواره های) خارج شده از کوازارهای مشتعل (بلازار) به وجود می‌آیند.
زمانیکه آشکارساز آیس کیوب واقع در قطب جنوب، در ماه سپتامبر 2017، نوترینوی
پرانرژی را کشف کرد، بسیاری از رصدخانه های برتر روی زمین، دست به کار شدند تا
نوری همتا پیدا کنند. آنها موفق شدند.
یک همتای در حال فوران، به وسیله رصدخانه هایی که انرژی بالا (مانند اشعه
گاما) را آشکار می‌کنند، مشخص شد؛
رصدخانه هایی از جمله: AGILE,
Fermi, HAWC, H.E.S.S., INTEGRAL, NuSTAR, Swift و VERITAS. این رصدخانه‌ها کشف کردند
که بلازار TXS 0506+056 با
اشعه گامایی که از خود منتشر می‌کند، در مسیر درستی قرار گرفته و تقریباً به صورت تصادفی در یک زمان با
نوترینو قرار دارد.
با اینکه این و دیگر تصادف های مکانی و زمانی از نظر آماری، قوی هستند اما
ستاره شناسان منتظر پیوستگی نور نوترینو – بلازارهای مشابه هستند تا کاملاً مطمئن
شوند.
تصویری که در اینجا مشاهده می‌کنید، یک طراحی هنری از ذرات جت خارج شده از یک سیاهچاله در مرکز یک بلازار
است.