ترفندهای عکاسی در شب


برای همه ما همیشه پیش آمده است که به ترفندهای ویژه عکاسان حرفه ای فکر کنیم، شگردهایی که به آنها کمک می کند عکس های فوق العاده ای از مناظر شبانگاهی بگیرند. در ادامه با برخی از این ترفندها آشنا خواهیم شد.

عکاسی در شب واقعاً چه تفاوتی با عکاسی عادی دارد؟ هنگامی که بعد از غروب خورشید دوربین خود را برداشته و از منزل بیرون می رویم، سعی می کنیم دوربین را به سمت مناظر زیبایی بگیریم که تلالو نور در سایه های تاریک شب آفریده است. اما متاسفانه – و همانطور که انتظار می رفت – نتیجه کار چندان درخشان نیست. برخلاف عکس های روز که از نور فراوان بهره می برند، موانع پنهان متعددی برای عکاسی در شب وجود دارد.
میزان نور موجود که به دشواری جزییات پس زمینه را می نمایاند، کنتراست شدید میان قسمت های روشن و تاریک، نیاز به نوردهی طولانی، نویز تصویر و البته مجموعه نورهای ناخواسته از نقاط مختلف با رنگ هایی که قبلاً ندیده ایم، و اشیایی که لرزان و خارج از فوکوس هستند... بله، برای اینکه بتوانیم عکس خوبی از مناظر شب بگیریم باید مشکلات فراوانی را حل کنیم. اما خواستن توانستن است. پس بجای اینکه این مسائل را مانع بدانیم، بهتر است که از آنها استفاده کنیم. بدین ترتیب می توانیم عکس هایی بگیریم که فضا و محیط آنها مختص مناظر شب است. در این قسمت از نکات کاربردی اعضای کلوب "Night View" که جملگی از متخصصان عکاسی در شب هستند استفاده خواهیم کرد.


■مقالات توسط "www.nightview.co.kr" ارائه شده اند

عکاسی نجومی

■نگارش و عکاسی از Jaehong Chung (نام مستعار: pimpman)

اگرچه عکاسی نجومی یک زمینه تقریباً تخصصی عکاسی است، اما از آنجایی که بیشتر عکس ها در شب گرفته می شوند می توان آنرا بعنوان زیر مجموعه ای از عکاسی شب تلقی کرد. البته برخی عکس های نجومی در طول روز گرفته می شوند که از میان آنها می توان به عکس های تهیه شده از خورشید یا ماه در آسمان صبح اشاره کرد. در ابتدا باید گفت که فنون عکاسی نجومی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند – عکاسی با پایه ثابت و عکاسی هدایت شونده.
عکاسی هدایت شونده به عبارت ساده به شیوه ای گفته می شود که در آن با دنبال کردن دقیق یک خوشه ستاره ای، سحابی، سیاره یا یک شی مسیه با استفاده از نوردهی طولانی مدت عکاسی انجام می شود. به این شیوه عکاسی قلمدوش یا پیگی بک گفته می شود. ثانیاً می توان از یک تلسکوپ و دوربین برای عکس گرفتن استفاده کرد (شیوه فوکوس اصلی یا غیرمستقیم). و آخر اینکه می توان بجای دوربین دستی، از یک تلکسوپ با استقرار استوایی یا تلسکوپ نجومی برای عکاسی استفاده کرد. عکاسی هدایت شونده برای عموم مردم چندان آشنا نیست. به همین دلیل منحصراً به مبحث عکاسی با پایه ثابت می پردازیم. در شیوه پایه ثابت، دوربین روی یک پایه ثابت می شود تا از یک شی آسمانی عکس بگیریم. شیوه پایه ثابت دو شیوه فوکوس ثابت و جنبش روزانه را شامل می شود. به دلیل چرخش زمین، ما ستارگان را در آسمان بصورت متحرک می بینیم. زمین هر روز 360 درجه کامل چرخش دارد، در نتیجه ساعتی 15 درجه جابجا می شود. به همین دلیل، ستارگان از دیدگاه ما ساعتی 15 درجه در جهت مخالف حرکت می کنند. در شیوه فوکوس ثابت از نوردهی کوتاه مدت برای عکاسی از ستاره ها استفاده می شود، در نتیجه ستاره در عکس بیشتر شبیه به یک نقطه خواهد بود تا یک جریان دنباله دار نورانی. با این شیوه می توان از ستارگان و صور فلکی متعدد و تاحدی از راه شیری عکس گرفت.
با فرض اینکه از یک دوربین 35 میلیمتری استفاده می کنید، یک دوربین مجهز به لنز استاندارد 50 میلیمتری می تواند از یک ستاره که برای 15 ثانیه ثابت می ماند عکس بگیرد (با زاویه انحراف 0 درجه). هر چقدر لنز مورد استفاده وایدتر باشد، زاویه دید بزرگ تر شده و در نتیجه مدت زمان نوردهی مورد نیاز بیشتر خواهد شد. اما بالعکس هر چقدر لنز مورد استفاده تله تر باشد، زاویه دید محدودتر شده و در نتیجه مدت زمان نوردهی مورد نیاز کوتاه تر خواهد شد.
در شیوه جنبش روزانه از زمان نوردهی طولانی استفاده می شود تا ستاره در عکس با دنباله نورانی خود ثبت گردد. در این شیوه بهتر است بجای عکاسی صرف از ستاره ها، یک مؤلفه از چشم انداز مانند ساختمان، کوه، مناظر پس زمینه و غیره در عکس گنجانده شود. عکس های خوب به جهت دنباله نورانی ستاره، سرعت و سایر عوامل دیگر نیز بستگی دارند. چرخش ستاره های نیمکره شمالی در جهت خلاف حرکت عقربه های ساعت، از شرق به غرب است و ستاره قطبی در مرکز قرار دارد. هر چقدر ستاره ای نزدیک تر به ستاره قطبی بچرخد، سرعت چرخش آن کندتر به نظر می رسد و بالعکس - هر چقدر از مرکز دورتر باشد، سرعت چرخش آن بیشتر به نظر خواهد رسید. هنگامی که به عکاسی نجومی می پردازید، می توانید از آموختن مطالبی درباره صور فلکی مختلف و تماشای آسمان شب لذت ببرید. همچنین عکاسی از ستاره های دنباله دار با استفاده از شیوه جنبش روزانه جالب تر خواهد بود.

①شیوه عکاسی: شیوه جنبش روزانه
تاریخ: 31 ژانویه 2008
محل: Naksan Park در Seoul Daehakro
زمان: 8:20 شب تا 10:40 شب
(کل مدت نوردهی تصویر: 2 ساعت و 20 دقیقه)
لنز مورد استفاده: Pentax SMC DA FISHEYE 10-17
# کل برش ها: 254 عکس با فواصل نوردهی 30 ثانیه (ترکیب با Photoshop)
لوازم جانبی: یک سه پایه و یک ابزار ضبط زمانی

②شیوه عکاسی: شیوه جنبش روزانه
تاریخ: 02 فوریه 2008
محل: بام Koresco Condominium (شعبه Chiaksan) در Hoengseong-gun، Gangwon-do
زمان: 9:17 شب تا 11:23 شب (کل مدت نوردهی تصویر: 2 ساعت و 6 دقیقه)
لنز مورد استفاده: Pentax SMC DA FISHEYE 10-17
# کل برش ها: 228 عکس با فواصل نوردهی 30 ثانیه (ترکیب با Photoshop)
لوازم جانبی: یک سه پایه و یک ابزار ضبط زمانی
در این عکس عبور ایستگاه بین المللی فضایی (ISS) دیده می شود.

③شیوه عکاسی: شیوه فوکوس ثابت
تاریخ: 05 می 2008
محل: Anmyondo، Taean

لنز مورد استفاده: Pentax SMC DA FISHEYE 10-17
لوازم جانبی: سه پایه
هرگز راه شیری را به این زیبایی و با این جزییات ندیده بودم.


عکس هایی که در بالا توضیح داده شدند با استفاده از یک دوربین با فیلم 35 میلیمتری گرفته شده اند و مسلماً نتایج در صورت استفاده از لنزهای دیگر، ISO متفاوت و سایر عوامل تغییر خواهند کرد. همچنین فرض بر این است که در مناطق کوهستانی، دور از شهر، ساحلی و یا کویری عکاسی می کنید که آلودگی نوری به اندازه نقاط شهری شدید نیست.
در شهرهایی مانند سئول که آلودگی نوری شدید است، می توان تا حدی از شیوه فوکوس ثابت استفاده کرد. اما عکس گرفتن از صور فلکی و یا راه شیری دشوار خواهد بود چون که دیدن ستاره ها آسان نیست. عکس گرفتن از ماه یا خورشید با استفاده از شیوه جنبش روزانه و یک دوربین عادی فیلمی ممکن می باشد. اما عکاسی از ستاره ها با این شیوه ها به دلیل آلودگی نوری دشوار می باشد.
در صورت استفاده از دوربین های فیلمی باید فیلم را ظاهر کرده و چاپ کنید. استودیوهای عکاسی اغلب این عکس ها را چاپ نمی کنند چون تصور می کنند چیزی در عکس ثبت نشده است. بنابراین بهتر است هنگامی که فیلم های خود را برای ظهور به آنها می دهید، بگویید که عکس های گرفته شده نجومی هستند.
در صورت استفاده از یک دوربین دیجیتال (DSLR) می توانید در فواصل مناسب عکس های متعددی از یک ستاره گرفته و سپس آنها را بصورت یک عکس درهم ادغام کنید تا دنباله نورانی ستاره بیشتر و یا کمتر نمایان شود.
ابتدا از یک لنز واید برای ثبت ستاره های بیشتری استفاده کرده و برای ایجاد هماهنگی با مناظر زمینه با استفاده از نمایاب ترکیب بندی عکس خود را تنظیم کنید. در مورد میزان گشادگی دیافراگم، برای جلوگیری از نوردهی بیش از حد از سرعت شاتر 30 تا 60 ثانیه در دامنه مناسب استفاده کنید. شما سپس می توانید در مدت زمان دلخواه عکس های متوالی بگیرید. در مورد تنظیمات دوربین، از حالت دستی برای حالت عکس استفاده کنید؛ از فوکوس دستی (نامحدود) برای تنظیم فوکوس استفاده کنید؛ کاهش نویز را خاموش کنید؛ یک سرعت ISO پایین انتخاب کنید؛ و در نهایت، توازن سفیدی را مطابق دلخواه خود تنظیم نمایید. حالا می توانید با یک سه پایه ثابت و سیم دکلانشور و یا ابزار ضبط زمانی عکس بگیرید. دقت کنید که به یک باتری با شارژ کامل نیاز خواهید داشت.
قدم بعدی وارد کردن عکس های گرفته با دوربین دیجیتال (DSLR) به Photoshop و اجرای ترکیب بندی لایه ها می باشد. ابتدا پیش از اینکه فایل های تصویر را یک به یک باز کرده و آنها را روی تصویر اصلی در نقطه واحدی روی هم بیندازید، عکسی که می خواهید تصویر اصلی باشد را انتخاب کنید. هنگامی که دو عکس را روی هم می اندازید، یک لایه دیگر در پالت لایه ها ایجاد می شود و در نتیجه دو لایه مشاهده خواهید کرد. یک پنجره سفید کوچک در پنجره پالت لایه ها دیده می شود. این برای حالت ترکیب لایه ها می باشد و به شما اجازه می دهد تا شیوه ادغام و ترکیب هر دو لایه فوقانی یا تحتانی را انتخاب کنید. گزینه "Lighten" (روشن تر) را انتخاب کنید که در وسط قرار دارد. با "Lighten" (روشن تر) می توانید قسمت های روشن لایه را مورد تاکید قرار دهید تا دنباله های نورانی ستاره روی هم نیافتند، بلکه همانطور که هستند دیده شوند. همانطور که به ترکیب بندی لایه ها با این شیوه ادامه می دهید، دنباله های نورانی واضح تر شده و در نهایت بصورت یک تصویر واحد در می آیند.

نکته عکاسی: در طول زمستان ممکن است لنز دوربین یخ بزند و یا سطح آنرا بخار فرا بگیرد. برای اینکه تاحدی این مشکل را برطرف کنید می توانید لنز را در یک بسته گرم کننده بپوشانید.

جشنواره باشکوه شبانه – آتش بازی

تجهیزات پایه مورد نیاز برای عکاسی از آتش بازی، یک دوربین DSLR مجهز به حالت bulb، لنز زوم، سه پایه، سیم دکلانشور و مقوای سیاه یا یک کلاه است. از آنجاییکه محل دقیق روشن شدن ترقه های آتش بازی برای ما معلوم نیست، بهتر است با استفاده از یک لنز واید بجای لنز اصلی قابلیت انعطاف لازم برای ترکیب بندی صفحه را ایجاد کنیم. امکان دارد گستردگی آتش بازی از حد انتظار بیشتر بوده و در ارتفاع بالاتری روشن شوند، بنابراین استفاده از لنز واید یک ضرورت است، بخصوص زمانی که از فاصله کوتاه عکس می گیریم. برای تثبیت زاویه دید یا ترکیب بندی دلخواه از لنز زوم استفاده کنید. بعد از اینکه در مورد زاویه تصمیم گیری کردید، می توانید برای بدست آوردن تصویری واضح تر به لنز اصلی تغییر دهید.
ترقه های آتش بازی معمولاً بعد از اینکه پنج ثانیه در هوا ماندند روشن می شوند. به همین خاطر می توانید با تنظیمات دیافراگم F8 تا F16 و سرعت ISO بین 100 تا 200 عکس های خیلی خوبی از آتش بازی بگیرید. برای گرفتن عکس ترقه های متعدد آتش بازی، دوربین را در حالت bulb قرار دهید، شاتر را باز کرده و لنز را با یک مقوای سیاه یا کلاه بپوشانید. سپس فقط زمانی که ترقه ها روشن شدند جلوی لنز را باز کنید. با تکرار این عمل می توانید چندین ترقه آتش بازی را در یک عکس ثبت کنید. از درپوش لنز نباید استفاده کنید چون دست زدن به آن باعث می شود دوربین حرکت های جزیی داشته باشد و تصویر زمینه شما تار شود. هنگام استفاده از حالت bulb باید حتماً از سیم دکلانشور استفاده کنید چون از تکان خوردن دوربین جلوگیری می کند.
امکان دارد دوربین نتواند با تنظیم AF (فوکوس خودکار) روی ترقه های آتش بازی فوکوس کند، بنابراین باید از MF (فوکوس دستی) برای تنظیم فاصله کانونی دوربین استفاده کنید. محل روشن شدن ترقه ها نیز همیشه ثابت نیست، به همین خاطر توصیه می شود حتی در صورت استفاده از فوکوس دستی از عددهای دیافراگم کوچک تر بهره بگیرید تا عمق میدان گسترده تری داشته باشید. شما همچنین می توانید از حالت خودکار برای WB (توازن سفیدی) استفاده کنید اما شاید استفاده از حالت تنگستن یا WB دستی، یا تنظیم مقدار کلوین (K) بصورت دستی نتیجه بهتر و رنگ زمینه آبی تری ایجاد کند.

نکته عکاسی 1: در مراحل اولیه آتش بازی می توانید عکس های واضح تری بگیرید چون ترقه های بعدی معمولاً با دود پوشانده می شوند و نمی توان عکس های خیلی خوبی از آنها گرفت.
نکته عکاسی 2: بجای اینکه فقط از ترقه های آتش بازی عکس بگیرید، می توانید با گنجاندن مناظر شهری در زمینه عکس های بهتری داشته باشید. برای این کار باید ابتدا نوردهی لازم برای مناظر شهری را بسنجید. سپس با استفاده از قابلیت bulb عکس بگیرید. هنگامی که نوردهی به اندازه کافی انجام شد می توانید از مقوا برای پوشاندن لنز استفاده کنید. سپس هرگاه ترقه های آتش بازی روشن شدند جلوی لنز را باز کنید تا هم از ترقه ها و هم از مناظر شهری عکس بگیرید.

جوهره عکاسی در شب – عکس های خیابانی (IC)

کانون جدیدی در چشم انداز سئول - منظره شبانه Hangang

بیشتر مردم هنگامی که از منظره شبانه Hangang عکس می گیرند، پل های آنرا نیز در تصویر می گنجانند. شما می توانید با عکاسی کردن درست قبل یا بعد از غروب خورشید، عکس هایی زیبا با رنگ های فوق العاده متنوع و جذاب آسمان بگیرید. قابلیت دید که عمیقاً بر عکاسی تاثیر می گذارد ممکن است بسته به شرایط جوی متغیر باشد، به همین خاطر باید وضعیت آب و هوا را پیش از شروع کار در نظر بگیرید. موقعی که این عکس را می گرفتم آسمان خیلی روشن بود و به همین دلیل، سرعت شاتر بالا بود. این زمان برای ثبت دنباله های نور چراغ ماشین هایی که از پل Banghwa عبور می کردند کافی نبود. در نتیجه سرعت شاتر را از ISO 100 به 50 کاهش دادم تا دنباله های نور ماشین ها ثبت شود، همزمان دیافراگم را حدود F13 انتخاب کردم تا کوه های دور نیز در منظره دیده شوند. با تنظیم دوربین در حالت واضح توانستم رنگ هایی قوی تر در عکس داشته باشم.


پل Banghwa
1. محل: کوهی که انتهای شمالی پل Banghwa از آنجا قابل مشاهده بود
2. تاریخ و زمان: 16 فوریه 2008 حدود 6:30 بعدازظهر، درست پیش از غروب خورشید
3. جزییات تنظیمات: 135 میلیمتر F2.0 سنجش نور: چند دیافراگمی: F13 سرعت شاتر: 10 ثانیه ISO: 50 
حالت: واضح

گر در فاصله بین غروب و تاریکی کامل شب عکس می گیرید، توصیه می شود از حالت تنگستن استفاده کنید چون در آن زمان هنوز فام های آبی رنگی در آسمان وجود دارند. تنظیماتی که معمولاً برای عکاسی در شب استفاده می کنم عبارتند از حالت تنگستن برای بدست آوردن جلوه آبی رنگ؛ تنظیم دستی مقدار کلوین؛ و AWB (توازن سفیدی خودکار) که امروزه با توجه به بهتر شدن کارایی دوربین ها منجر به توازن سفیدی مطلوب می شود. در خصوص فوکوس، از نمایاب روی نقطه ای بین 3/1 تا 2/1 تن میانه (برای اشیای فاقد تن میانه روی نقطه ای که نیم آن در سایه و نیم دیگر آن روشن است) فوکوس می کنم. با این کار نوردهی صحیح با عمق میدان مناسب حاصل شده و عکس خیلی واضح تری خواهیم داشت.


پل Sungsan
1. محل: ساحل شمالی پل Sungsan
2. تاریخ و زمان: 8 مارس 2008 حدود 7:00 بعدازظهر، بعد از غروب خورشید
3. جزییات تنظیمات: 50 میلیمتر F1.4 سنجش نور: چند دیافراگمی: F11 سرعت شاتر: 8 ثانیه ISO: 100 حالت: تنگستن

شکوفه در نور – عکس های شبانه از شکوفه گیلاس

MF 50 میلیمتر F1.4S / حالت نوردهی: M / دیافراگم: F8 / سرعت شاتر: 10 ثانیه / ISO: 100 / توازن سفیدی: مقدار کلوین 2780 / ثبت فایل RAW / sRGB


دشواری عکاسی از شکوفه های گیلاس این است که سوژه ثابت نیست و با وزش باد کمی به اطراف تکان می خورد. در نتیجه اگر از زمان نوردهی طولانی تر استفاده کنید ممکن است قسمت انتهای شاخه در مقایسه با سایر قسمت های عکس تار دیده شود. این بدان معنی است که یا باید ISO را بالا ببرید یا از دیافراگم بازتری برای سرعت بالاتر شاتر استفاده کنید. اما اگر می خواهید عکس واضحی از کل شاخه پر شکوفه، از ابتدا تا انتهای آن بگیرید، دیافراگم باید روی عددهای کوچک تنظیم شود تا عمق میدان لازم حاصل شود. نتیجه این سرعت شاتر طولانی تر است. البته عمق میدان به دلیل استفاده از لنز واید گسترده تر می شود. لذا می توانید با استفاده از یک لنز واید بجای لنز تله این نتیجه را با عمق میدان گسترده تر بدست آورید – حتی با تنظیم پایین تر دیافراگم. میزان گشادگی دیافراگم، سرعت شاتر و تنظیم ISO بسته به سوژه ای که عکاس روی آن فوکوس می کند متفاوت خواهند بود. من شخصاً از تنظیم ISO 100 برای بدست آوردن کیفیت خوب تصویر، دیافراگم F8 تا 16 برای داشتن عمق میدان مناسب، و سرعت شاتر 10 تا 15 ثانیه استفاده می کنم. علاوه بر این نیاز به صبر و حوصله است. از آنجاییکه زمان نوردهی شما طولانی است می بایست منتظر شوید تا باد نوزد و شاخه ها هیچ حرکتی نداشته باشند. در طول مدت جشنواره شکوفه های گیلاس در کره، در اکثر موارد شکوفه ها با نورهای مستقیم روشن شده اند. به همین دلیل باید خیلی دقت کنید که بر اثر نور دیدن بیش از حد گل ها با "دایره" سفید ناخواسته در عکس روبرو نشوید. اگر رنگ نورها تغییر می کند، توصیه می کنم چند عکس بگیرید تا بتوانید عکس هایی با جلوه ها و حس و حال های گوناگون ایجاد کنید.
هنگامی که از توازن سفیدی خودکار استفاده می کنید، ممکن است عکس بدست آمده شما را راضی نکند چون که رنگ عکس ها در هر برش حتی با وجود یکسان بودن تنظیمات متفاوت خواهد بود. تنظیم دستی مقدار کلوین به منظور تنظیم دمای رنگ پیش از عکاسی بهترین گزینه برای شما خواهد بود.

عکس های دنباله ای در فضای داخل ساختمان – حرکت آونگی

MF 50 میلیمتر F1.4S / حالت نوردهی: M / دیافراگم: 16 / سرعت شاتر: 246 ثانیه / ISO: 100 / توازن سفیدی: مقدار کلوین 3130 / ثبت فایل RAW / sRGB

عکس گرفتن از جریان هندسی نورها با استفاده از حرکت آونگی می تواند خیلی جذاب باشد. شما به یک رشته نخ و یک چراغ قوه کوچک (یک چراغ کوچک تک لامپی بهتر است، چون که چراغ قوه در اینجا وزنه آونگ خواهد بود)، دوربین، سه پایه و سیم دکلانشور نیاز خواهید داشت. ابتدا یک تکه 1 تا 1.5 متری نخ را به انتهای چراغ قوه بسته و انتهای دیگر نخ را به سقف ببندید. ارتفاع سه پایه را تا حد امکان پایین تنظیم کنید و سپس با گرفتن لنز دوربین به سمت سقف، زاویه دوربین را تنظیم کنید. شما باید با نگاه کردن از درون نمایاب اطمینان حاصل کنید که زاویه دوربین مناسب است. در صورت نیاز آنرا تصحیح کنید. سعی کنید وزنه را در مرکز نمایاب قرار دهید و فوکوس را روی انتهای وزنه تنظیم کنید. حالا دوربین را روی MF قرار دهید. سرعت شاتر را در حالت bulb (B) قرار دهید. توجه داشته باشید که هرچقدر دیافراگم بازتر باشد، خطوط ضخیم تر خواهند شد و بالعکس – هرچقدر دیافراگم کوچک تر باشد، خطوط تصویر باریک تر خواهند شد. توصیه می کنم از مقدار گشادگی دیافراگم کوچک استفاده کنید تا خطوط بسیار باریک شوند، زیرا که فاصله بین خطوط با حرکت دایره ای وزنه به سمت مرکز باریک تر می شود. در خصوص فرمت، عکس های خود را در فرمت فایل RAW ثبت کنید و سپس برای بدست آوردن نتیجه بهتر رنگ نور را با برنامه تصحیح فایل RAW تغییر دهید.

AF-S 17-35 میلیمتر F2.8D ED / حالت نوردهی: M / دیافراگم: 16 / سرعت شاتر: 340 ثانیه / ISO: 100 / توازن سفیدی: مقدار کلوین 3130 / ثبت فایل RAW / sRGB

بعد از وصل کردن سیم دکلانشور، همه چراغ ها را خاموش کنید تا تاریکی مطلق برقرار گردد، سپس چراغ قوه (وزنه) را روشن کنید. اگر فقط وزنه را کشیده و رها کنید، یک حرکت خطی خواهید داشت. بجای این کار سعی کنید وزنه را کمی به یک سمت فشار دهید تا حرکت آن دایره ای شده و شکلی مانند تصویر فوق بدست آورید. بعد از اینکه دایره ای با اندازه دلخواه بدست آوردید، سیم دکلانشور را فشار دهید تا عکاسی شروع شود. اگر دیافراگم روی 16 تنظیم شده باشد، زمان نوردهی حدوداً 3 تا 6 دقیقه مناسب خواهد بود، شما می توانید با مشاهده حرکت آونگی وزنه در مورد تنظیم صحیح نوردهی تصمیم گیری کنید. توجه داشته باشید که برای گرفتن عکسی عالی ممکن است لازم باشد چندین بار عکس بگیرید. اما به تلاش خود ادامه دهید، مسلماً موفق خواهید شد.

یک دنباله نورانی در سکوت شبانه

عنوان: خط محل: Jianjae، Hamyang-gun ISO100، F8، 30 ثانیه



عکس گرفتن از دنباله نورانی چراغ های ماشینی که در جاده ای کوهستانی می راند بدون نورهای مصنوعی جوهره و اساس جذابیت عکاسی شب است. بخصوص اگر جاده پیچ تندی داشته باشد یا سرپایینی باشد، دنباله نوری ایجاد شده در عکس شبانه کیفیت پویایی خواهد داشت که به ندرت در سایر عکس های شبانه دیده می شود. بطور کلی، سرعت حرکت ماشین هایی که در جاده های فاقد روشنایی کوهستانی تردد می کنند آهسته است. از آنجاییکه حداکثر سرعت شاتر پشتیبانی شده در حالت های AV، TV و M یک DSLR تنها 30 ثانیه است، قابلیت سرعت bulb و داشتن یک سیم دکلانشور برای دست یافتن به سرعت های شاتر بیش از 30 ثانیه ضروری است تا بتوان دنباله نوری را بدون وقفه ثبت کرد. در خصوص انتخاب لنز، یک لنز واید بسیار مناسب تر از یک لنز تله خواهد بود چون بجای اینکه فقط بخش هایی از دنباله را بگیرد می تواند کل مسیر دنباله نور را برای شما به تصویر بکشد. توجه داشته باشید که با لنزهای الترا واید – کمتر از 20 میلیمتر – می توانید دنباله های نوری را بسیار بازتر و واضح تر در عکس داشته باشید. در مورد تنظیم توازن سفیدی نیز حالت های فلورسنت یا تنگستن بهترین انتخاب خواهند بود. کنتراست بارز میان رد سفید دنباله نور و آسمان تیره توجه بینندگان را بی درنگ به خود جلب خواهد کرد. همچنین به یاد داشته باشید که با کاهش دمای رنگ، رنگ دنباله نوری سفیدتر خواهد شد بنابراین سعی کنید WB را روی حالت فلورسنت یا تنگستن تنظیم کنید. شما می توانید نتایج مختلف بدست آمده را مشاهده کرده و استفاده از دماهای رنگ متنوع را امتحان کنید. در خصوص نوردهی، مختصری کم بودن نوردهی مطلوب است. در بعضی موارد باید سعی کنید زمینه عکس تیره تر گردد تا بتوانید روی دنباله های نورانی تاکید کرده و کیفیت پویای حرکت ماشین در زیر آسمان تیره را به تصویر بکشید. در نتیجه باید از مهارت لازم برای برجسته ساختن دنباله های نورانی در برابر زمینه برخوردار باشید و بجای اتکا کردن به مقدار نوردهی بهینه، از جبران نوردهی که 1 تا 2 مرحله تاریک تر است استفاده کنید. با در نظر گرفتن ماهیت این نوع عکاسی، توصیه می کنم بجای اینکه تنها عکاسی کنید با دو یا سه نفر از دوستان بروید. پیدا کردن یک ماشین که دیروقت شب در جاده ای کوهستانی براند کار دشواری است، بنابراین شاید لازم باشد بجای اینکه منتظر شوید ماشینی از راه برسد خودتان ماشین خود را برانید و از آن عکس بگیرید. اگر دوستان شما بتوانند موقعی که رانندگی می کنید سیم دکلانشور را فشار بدهند عالی خواهد بود. البته باید از قبل مسیر حرکت و ترکیب بندی تصویر را کنترل کرده باشید. دست یافتن به ترکیب بندی عالی در تاریکی مطلق و صرفاً با اتکا به حواس کار آسانی نیست. توصیه می کنم پیش از غروب خورشید به محل مراجعه کنید تا مسیرهای گوناگون حرکت را بررسی کرده و از قبل در مورد شیوه و محل عکاسی از دنباله های نورانی تصمیم بگیرید.

اوج مناظر شبانه شهری – ساختمان ها

حالت M / ISO: 100 / F8 6 ثانیه / توازن سفیدی: تنظیم مقدار کلوین / فرمت عکس sRGB jpeg / جبران: 8211 / تصحیح وضوح و تعادل رنگ با Photoshop


یکی از جذابیت های عکاسی شبانه، به تصویر کشیدن نورهای باشکوه شهری است. اگر اوضاع جوی مساعد باشد و حتی چند ابر از بالای شهری غرق در نور عبور کنند، شاید احساس کنید که می توانید از همه چیز عکس بگیرید، حتی شهر در شب، یک رودخانه نزدیک و یا نورهای متحرک در خیابان ها. اما اگر وضعیت آب و هوا بد باشد نباید بدون دوربین و سه پایه خانه خود را ترک کنید. چون اگر فرصتی دست دهد بهتر است آماده باشید تا اینکه ناراحت. عکاسی شبانه از ساختمان های زیبای شهر سئول شاید به آسانی سخن گفتن درباره آن نباشد. البته می توانید از یکی از کوه های نزدیک شهر بالا بروید اما مواردی پیش می آید که باید به بام ساختمان های بلند بروید تا بتوانید اشیایی را بیابید که هنوز کسی آنها را ندیده است و به ترکیب بندی های جذاب دست پیدا کنید. هرگز فراموش نکنید که فقط بعد از کسب مجوزهای لازم از مدیر ساختمان به بام ساختمان ها بروید. بطور کلی باید از پایین ترین ISO برای عکاسی استفاده کنید، و دیافراگم را بین F8 تا 13 قرار دهید. اگر از ساختمانی که کاملاً روشن است عکس می گیرید، باید سرعت شاتر را بین 2-6 ثانیه تا 8-13 ثانیه تنظیم کنید. برای جلوگیری از حرکت دوربین، همیشه از سیم دکلانشور استفاده کنید و همچنین از تنظیم قفل آینه استفاده کنید تا از شوک آینه جلوگیری کنید. من برای بدست آوردن جلوه های نوری واضح و جذاب از حالت واضح دوربین استفاده می کنم. من همچنین اغلب از لنز فیش آی با زاویه دید بسیار گسترده استفاده می کنم چون خصوصیات و جلوه های آن منحصر به فرد هستند. اگر سوژه ای که می خواهم از آن عکس بگیرم خیلی نزدیک باشد و نتوانم بیشتر به عقب بروم، زمان آن است که از لنز فیش آی برای عکاسی از سوژه مورد نظر استفاده کنم بدون اینکه چیزی را از دست بدهم. این مسئله برای من واقعاً رضایت بخش است. برخی افراد بخاطر اعوجاجات از این لنز استفاده نمی کنند اما من این جلوه جذاب را دوست دارم. یکی از نقاط قوت لنزهای فیش آی این است که به شما اجازه می دهند به ترکیب بندی خاصی از اشیا برسید که با هیچ لنز دیگری بدست نمی آید. همانطور که در عکس فوق می بینید ساختمان های بلند یا اشیا چندگانه همه می توانند در یک عکس کنار هم باشند، این هم یکی دیگر از نقاط قوت این لنزهاست. اگر از ساختمان هایی عکس می گیرید که بخوبی روشن هستند، نیازی به نوردهی طولانی نیست. زمانی که این عکس را می گرفتم محیط خیلی تاریک بود، به همین خاطر از سرعت شاتر آهسته تر استفاده کنید تا کمی آسمان را روشن تر کند.



No comments have been posted.

Top