گاهی اوقات، برخلاف آن که روی زمین شب شده و تاریکی همه‌جا را فراگرفته، اما، هنوز آسمان روشن مانده است.

با چرخش زمین و قرار گرفتن خورشید در زیر افق، شفق، آسمان را فرا می‌گیرد؛ با آن که خورشید غروب کرده، لکن، هم‌چنان نورش توسط ابرها بازتاب می‌شود.

معمولاً، غروب خورشید، منظره‌ی زیبایی را شکل می‌دهد، اما، در اتفاقی غیر معمول، حتی با گذشت مدت زمان زیادی از غروب، هنوز هم ابرهای شب‌تابی که در ارتفاع بالا قرار دارند، نور خورشید را به سمت زمین روانه می‌کنند.

این ابرها، چنان کم‌نور هستند که در طی روزهای روشن تابستان به راحتی دیده نمی‌شوند؛ لکن، می‌توان با اندکی صبر، هنگامی که پس از غروب، نور خورشید را بازتاب می‌کنند، آن‌ها را مشاهده نمود.

ابرهای شب‌تاب، مرتفع‌ترین ابرهای شناخته شده‌ای هستند که گمان می‌رود بخشی از ابرهای قطبی تشکیل‌شده در میان‌سپهر (سومین لایه‌ی تشکیل‌دهنده‌ی جو زمین) باشند.

در این تصویر که حدوداً دو هفته‌ی گذشته گرفته شده، علاوه بر ابرهای شب‌تاب و بازتاب ‌آن‌ها در دریاچه‌ای کوچک در شمال شهر زووله‌ی کشور هلند، نمای ضدنور درختانی که در افق قرار دارند نیز، ثبت شده است.

این ابرهای شب‌تاب غیر معمول، در سرتاسر شمال اروپا، هم‌چنان قابل مشاهده خواهند بود.

با آن که در دهه‌ی گذشته، به اطلاعات زیادی در مورد ابرهای شب‌تاب دست یافته‌ایم، اما، چگونگی تشکیل و گسترش آن‌ها، هم‌چنان یکی از عناوین مهم تحقیقاتی به شمار می‌آید.