انتظار می‌رفت ذرات کوچکی از این دنباله دار با رنگ خاکستری-سبز در شب 8 اکتبر (16 مهر) به جو زمین برخورد کند. مخصوصاً ذرات جدا شده از دنباله دار 21پی/ژاکوبینی-زینر که تصویرش را در اینجا می‌بینید. این دنباله دار باعث ایجاد بارش شهابی سالیانه اژدها می‌شود و این بارش در شب 16 مهر به اوج خود رسید.

مشاهده بارش شهابی امسال، راحت تر بوده است چراکه زمان اوج گرفتن این بارش، بعد از غروب خورشید بوده و نور ماه هم تقریباً در آسمان، مزاحمتی ایجاد نمی‌کرده.

البته برای دیدن این بارش شهابی، ممکن است نیاز به صبر هم باشد. با توجه به حرکت این دنباله دار از نزدیکی مدار زمین در ماه گذشته، انتظار نمی‌رود که سرعت مشاهده بارش های شهابی این دنباله دار بیشتر چند عدد در ساعت باشد.

البته پیش بینی سرعت بارش های شهابی کار مشکلی است.

بارش شهابی اژدهایی در سال های 1933، 1946 و 2011 قابل توجه بود.

در این تصویر، دنباله دار 21پی به شکلی باشکوه بین سحابی گل سرخ (بالا سمت چپ) و سحابی مخروطی (پایین سمت راست) قرار گرفته و دو هفته پیش از بازگشتش به سمت مدار مشتری و در نهایت بازگشت کاملی که حدوداً 6 سال و نیم طول می‌کشد.

برای مشاهده تصویر در اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید.

عکاس: Fritz Helmut Hemmerich
منبع: ناسا (NASA)