امتیاز و حق نشر تصویر: (Miguel Claro(TWAN

داخل‌نویسی و تفسیر عکس : Judy Schmidt

چرا آسمان مثل یک رنگین‌کمان بسیار بزرگ و تکرارشونده می‌درخشد؟ پاسخ وجود هواتاب است. در این تصویر هوا همواره می‌درخشد، اما معمولا دیدن آن سخت است. هرچند یک آشفتگی، مثل یک طوقان نزدیک، ممکن است باعث تا این حد موج‌دار شدن جوِّ زمین باشد. این امواج گرانشی نوساناتی در هوا هستند درست مثل نواساناتی که در حین پرتاپ سنگ به آب ساکن ایجاد می‌شود. نوردهی طولانی در امتداد شیارهای عمودی هواتاب چنین ساختار موج‌داری را نمایان کرده است. خوب، اما این رنگ‌ها از کجا آمده‌اند؟ درخشش قرمز پررنگ احتمالا به دلیل وجود ملوکول‌های هیدروکسل(OH)  در ارتفاع حدود 87 کیلومتری زمین که با نور فرابنفش خورشید برانگیخته شده است. احتمالا هواتاب نارنجی و سبز به علت وجود اتم‌های سدیم و اکسیژن در ارتفاعات کمی بالاتر است. این تصویر در حین صعود به کوه پیکو در ازورِس در پرتغال ثبت‌شده است. چراغ‌های زمینی حاصل نور جریزه فایِل در اقیانوس اطلس است. آسمان باشکوه از میان این هواتاب‌ محصور نمایان است، همراه با نوار مرکزی کهکشان راه ‌شیری که در میان تصویر به سمت بالا کشیده شده، و کهکشان آندرومدا (M31)، در نزدیکی بالا و گوشه چپ تصویر.