این گروه کهکشانی محبوب در حوالی اعتدال بهاری نیمکره شمالی در ماه مارس، در آسمان شامگاهی قابل رصد است. این سه کهکشان باشکوه در صورت فلکی اسد که به سه گانه اسد معروف هستند، در اینجا در یک میدان دید جمع شده اند. تصویربرداری از این مجموعه حتی با استفاده از تلسکوپ های متوسط   نیز لذتبخش و زیبا است. اسامی آنها به صورت جداگانه NGC 3628 (راست) ، M66 (بالا سمت چپ) و M65 (پایین) است. هر سه کهکشان از نوع مارپیچی بزرگ هستند اما از دید ناظر زمینی ظاهر متفاوتی دارند، زیرا قرص های کهکشانی آنها با زوایای مختلفی نسبت به خط دید ما قرار گرفته اند. NGC 3628 که به اسم کهکشان همبرگر نیز شناخته می شود، از نیمرخ دیده می شود و خطوط گرد و غبار تاریک، قرص پف کرده آن را قطع کرده است. قرص های M66 و M65 هر دو دارای زاویه تمایل کافی هستند   تا بتوانیم ساختار مارپیچی آنها را ببینیم. فعل و انفعالات گرانشی بین کهکشانهای موجود در این گروه اثرات مشخصی از جمله دنباله جزر و مدی و قرص تاب دار و متورم NGC 3628 و بازوهای مارپیچی کشیده M66 را برجای گذاشته است. این منظره زیبا بیش از 1 درجه (به اندازه دو برابرماه کامل) را در آسمان اشغال کرده که البته در واقع معادل وسعتی بیش از نیم میلیون سال نوری در فاصله تقریبی 30 میلیون سال نوری از ما است. البته ستاره های پیش زمینه درخشان موجود در عکس، متعلق به کهکشان راه شیری خودمان هستند.