این عکس از ترکیب 35 فریم که اندکی پس از نیمه شب محلی 13 دسامبر گرفته شده اند ساخته شده است. این عکس از ترکیب مناظر دولومیت های برفی ایتالیا و بارش شهابی سالانه جوزایی ایجاد شده است. در سمت راست عکس،  شباهنگ، ستاره آلفای صورت فلکی دب اکبر و درخشان ترین ستاره شب، توسط رد یک شهاب خراشیده شده است. خوشه ستاره ای کندوی عسل که همچنین به عنوان M44 نیز شناخته می شود، خود شامل حدود هزار ستاره است اما به صورت یک لکه نور بسیار بالاتر از قله های آلپ جنوبی، نزدیک قسمت انتهایی بالای کادر دیده می شود. کانون بارش در بالای کادر، در نزدیکی دو ستاره معروف صورت فلکی دوپیکر (راس پیکر پیشین و پسین) قرار گرفته است. اثر کانونی شدن ناشی از پرسپکتیو است و چنین به نظر می رسد که مسیر شهاب ها در یک مکان همگرایی دارند. همچنان که زمین از میان گرد و غبار دنباله دار فاتون3200 ( منشاء بارش شهابی جوزایی ) می گذرد، شهاب هایی با سرعت 22 کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین می شود.