این نمای هیجان انگیز و ناآشنا از سحابی اوریون (جبار) یک شبیه سازی مبتنی بر داده های نجومی و تکنیک های فیلم سازی است. بطور اختصاصی با یک زایشگاه معروف ستاره ای که 1500 سال نوری از ما فاصله دارد سر و کار داریم. این فریم از مدلسازی دیجیتالی بر اساس داده های نور مرئی از تلسکوپ هابل در سمت چپ شروع شده و تا داده های مادون قرمز از تلسکوپ فضایی اسپیتزر در سمت راست منتقل می شود. چشم انداز مرکز عکس، دره ای به عرض یک سال نوری است که با دیواره ای بلند از ابرهای عظیم مولکولی احاطه شده است. دره اوریون به حفره ای از باد های پرانرژی و تابش ستاره های عظیم مرکزی خوشه ستاره ای Trapezium منتهی می شود. این تک فریم بخشی از یک ویدیوی سه بعدی متشکل از طول موج های مختلفی است که بیننده را به یک پرواز سه دقیقه ای در سحابی بزرگ جبار می برد.