ردپای آهن در سحابی پروانه

ردپای آهن در سحابی پروانه


آیا ستاره ها نیز مانند کرم های ابریشم می توانند خود را به پروانه تبدیل کنند؟ نه، اما در مورد سحابی پروانه به نظر می رسد اینگونه باشد. گرچه طول بالهای آن بیش از 3 سال نوری را پوشش می دهد و دمایی که برای سطح آن تخمین زده شده از 200000 درجه سانتیگراد فراتر می رود، اما ستاره مرکزی در حال مرگ NGC 6302 ، پدید آورنده این سحابی سیاره ای، بسیار داغ شده است و در نور مرئی و ماوراء بنفش می درخشد اما به علت غلظت زیاد گردوغبار، از دید مستقیم پنهان است. این نمای نزدیک بسیار باکیفیت توسط تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده است و برای نمایش جزئیات جالب این سحابی سیاره ای پیچیده، مجدداً مورد پردازش قرار گرفته است، به ویژه  طیف نوری ساطع شده توسط آهن، با رنگ قرمز نشان داده شده است. NGC 6302 در فاصله حدود 4000 سال نوری در صورت فلکی با مسمای "عقرب" قرار دارد. سحابی های سیاره ای از اتمسفر بیرونی ستاره هایی مانند خورشید ما ایجاد می شوند، اما معمولاً طی حدود 20،000 سال به تدریج محو می شوند.


Top