بسیاری از کهکشانهای مارپیچی دارای ساختاری شبیه میله در مرکز خود هستند. حتی تصور می شود کهکشان راه شیری ما نيز یک نوار مرکزی با اندازه ای متوسط داشته باشد. کهکشان مارپیچی ميله ای NGC 1672 که سوژه امروز ماست، در اين تصویری که توسط تلسکوپ فضایی هابل و از مدار زمين گرفته شده است، با جزئیات خيره کننده ای ثبت شده است. خطوط گرد و غبار رشته ای تیره ، خوشه های ستاره ای جوان و درخشان آبی رنگ، سحابی های نشری هیدروژنی درخشان، یک نوار دراز از ستارگان در مرکز و یک هسته فعال درخشان که احتمالاً دارای یک سیاه چاله ابرپرجرم است ، قابل مشاهده است.  نور برای رسیدن از NGC 1672 که حدود 75000 سال نوری قطر دارد، حدود 60 میلیون سال در راه بوده است. NGC 1672 ، که در صورت فلکی دلفین قرار دارد، مورد مطالعه قرار گرفته است تا دریابیم که نوار مارپیچی مرکز کهکشان چگونه بر روی شکل گیری ستارگان در مناطق مرکزی کهکشان اثر می گذارد.