چرخیدن به دور یک سیاه‌چاله، چه حسی را به شما القا خواهد کرد؟!

گویی اطراف اکثر سیاه‌چاله‌ها، با فضایی همانند گرداب احاطه شده، که به آن قرص برافزایشی می‌گویند.

این قرص‌ها، حاوی گازهای بسیار داغی هستند که ممکن است در اثر سقوط به افق رویداد سیاه‌چاله، برای همیشه از دید خارج شوند.

گازهایی که در لبه‌ی داخلی این قرص واقع شده‌اند، به دلیل فاصله‌ی نسبتاً کم‌شان تا سیاه‌چاله، با سرعت بسیار بیش‌تری، در حدود یک‌دهم سرعت نور، در حال چرخش به دور آن هستند.

در اثر این سرعت زیاد، گازها از خود تابش نسبیتی بروز می‌دهند؛ آن سمت از قرص که در حال نزدیک شدن به ما می‌باشد، نسبت به بخش دیگر که در حال دور شدن است، به طرز محسوسی روشن‌تر به نظر می‌رسد.

در این پویانمایی، سازنده سعی نموده، بر مبنای تصویر اخیر تلسکوپ فضایی هابل، از کهکشان مارپیچی NGC3147، قرص برافزایشی اطراف سیاه‌چاله‌ی ابرپرجرم مرکزی آن را شبیه‌سازی نماید.