کاوشگر کاسینی، درحالیکه به گردش دور سیاره زحل مشغول بود، به دنبال فرصتی مناسب برای شکار تصویری از گردهمایی اقمار، حلقه‌ها و سایه های این سیاره می‌گشت. بالاخره در سال 2005، موفق به گرفتن تصویری زیبا از کنار هم قرار گرفتن اقمار، حلقه‌ها، سایه ها و ابره

سایت ناسا، برای تصویر نجومی امروزش، این عکس را انتخاب کرده و آن را تقدیم به خوانندگان سایتش (APOD) می‌کند.

در این تصویر، هلال باریکی از ماه به همراه سیارات داخلی ناهید و عطارد که در آسمان زمین، دور از خورشید قرار نمی‌گیرند، مشاهده می‌شود.

کهکشان ان‌جی‌سی 247، یک کهکشان مارپیچی است که حدوداً 70000 سال نوری طول دارد و از کهکشان راه شیری خودمان کوچک تر است.

سحابی ان‌جی‌سی 2023 که نورش را از ستاره‌ای جوان که در ابر مولکولی شکارچی قرار دارد، می‌گیرد، گاهی اوقات به خاطر سایه سحابی سر اسب، نادیده گرفته می‌شود.

آیا همچین تراز بودن دقیقی تنها در یک ماه آبی اتفاق می‌افتد؟ خیر؛ اما این تصویر در طول یک ماه آبی گرفته شده است.

نقطه قرمز رنگ درخشانی که در میان سحابی مرداب و سه تکه مشاهده می‌شود، چه چیزی می‌تواند باشد؟ آن نقطه، سیاره مریخ است.

تقریباً تمام اجرامی که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید، کهکشان هستند.

نواختر کارینا (شاه‌تخته) 2018، تا چه اندازه درخشان خواهد شد؟

در نزدیکی حومه ابر ماژلانی کوچک، قمر کهکشان راه شیری که در فاصله 200 هزار سال نوری قرار دارد، خوشه ستاره‌ای ان‌جی‌سی 602 با عمر 5 میلیون سال، قرار گرفته است.