حق نشر و امتیاز
تصویر: Greg Turgeon & Utkarsh
Mishra
موج شوک این
ابرنواختر با سرعتی بیش از 500 هزار کیلومتر بر ساعت فضای میان‌ستاره‌ای را درمی‌نوردد.
در نزدیک وسط این تصویر ترکیبی دقیق و با جزئیات ، رشته‌های
نازک، درخشان، بافته‌شده رو به بالایی دیده می‌شود که در واقع موج‌های بلند
در یک صفحه گازی کهکشانی درخشان است که از لبه دیده می‌شود. این جرم که به نام ان‌جی‌سی 2736 فهرست شده است،
به دلیل ظاهر کشیده‌اش به سحابی
مداد معروف است. سحابی
مداد که حدود 5 هزار سال نوری پهنا دارد و فاصله آن از ما 800 سال
نوری است، فقط بخشی از بازمانده
ابرنواختری بادبان است. خودِ بازمانده
ابرنواختری بادبان حدود 100 هزار سال
نوری قطر دارد و ابر گسترده به
جا مانده از ستاره‌ای است که 11 هزار سال قبل منفجر شده است. در ابتدا این موج شوک با سرعت چند میلیون
کیلومتر از ساعت حرکت می‌کرده اما با حرکت در مواد میان‌ستاره‌ای پیرامونش سرعتش به
طور قابل توجهی کم شد. در این تصویر نوار
باریک با میدان دید باز، آثاری قرمز و آبی، در درجه اول، نمایان‌گر هیدروزن یونیزه
شده و اتم‌های اکسیژن هستند.