امتیاز تصویر: Fermi National Accelerator Laboratory عکاس: Reidar Hahn ذرات بنیادی چه قد سریع می‌توانند بچرخند؟ پاسخ شگفت‌انگیز به این پرسش به ظاهر بی‌اهمیت در سال 1380 در آزمایشگاه ملی بروخاون در نیوریکِ ایالات متحده مشخص شد، و نشان داد که مدل استاندارد فیزیک ذرات ، که به طور گسترده‌ در فیزیک پذیرفته شده است، ناقص است. به خصوص در مورد میون ، ذره‌ای شبیه به الکترون سنگین، در سری آزمایشات معروف به جی2 ، چرخش بزرگی داشته است. نتیجه آزمایشگاه بروخاون و تایید آن سروصدای زیادی در گروه‌های آزمایشی سراسر دنیا به راه انداخت و نظریه‌پردازان را برای درک بهتر آن تحت فشار قرار داد. در گزارشی که هفته گذشته منتشر شد ، حساس‌ترین  آزمایش چرخش میون در تاکنون انجام شده ، در آزمایشگاه شتاب‌دهند ملی فِرمی (آزمایشگاه فِرمی) در ایلینوی که در این تصویر می‌بینید ، با نتیجه آزمایش بروخاون موافقت کرد. احتمالا این نرخ چرخش غیرمنتظره نشان می‌دهد که یک دریای همیشگی از ذرات مجازی که انواع آن هنوز شناخته شده نیست وجود دارد. از سوی دیگر ممکن است نشان دهد که نواقصی در محاسبات دشوار تخمین‌های نظری وجود داشته باشد. در آینده آزمایشگاه فرمی جی 2 دقت تخمین‌هایش را بیشتر خواهد کرد و احتمال، تفاوت آماری بین جهانی که ما اندازه‌گیری می‌کنیم و دنیایی که درک می‌کنیم