مسأله این است:

آیا شما به این ساعت شنی نگاه می‌کنید، یا ساعت شنی به شما؟!

این سحابی سیاره‌نما که حلقه‌های اطرافش، آن را شبیه به یک ساعت شنی نموده، MyCn18 نام دارد.

شاید بتوان این‌طور تصور نمود که در مرکز این سحابی سیاره‌نما، چشمی حضور داشته و در حالی که به ما می‌نگرد، زمان، با ریختن دانه‌های شن، به صورت پیوسته برای ستاره‌ی مرکزی آن در حال گذر است.

آن‌چه می‌بینید، می‌تواند سرنوشت ستاره‌ای شبیه به خورشید ما باشد؛ ستاره‌ای که با اتمام سوخت هسته‌ای خود، لایه‌های بیرونی‌اش را از دست داده، و از آن، هسته‌ای در حال سرد و کم‌نور شدن، موسوم به کوتوله‌ی سفید بر جای مانده است.

در این تصویر، رنگ قرمز نشان‌دهنده‌ی حضور نیتروژن، سبز نمایان‌گر هیدروژن، و آبی، وجود اکسیژن را اعلام می‌کند.

جالب است بدانید، در سال 1995 میلادی، هنگامی که ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، مشغول تصویربرداری از سحابی‌های سیاره‌نما بودند، حلقه‌های این سحابی حیرت‌انگیز و رنگ‌های زیبایش، آن‌ها را به یاد دیواره‌های نازک یک ساعت شنی انداخت.

باید اذعان نمود، به لطف وضوح بی‌نظیر تصاویر گرفته‌شده توسط تلسکوپ فضایی هابل، جزییاتی حیرت‌انگیز از مراحل برون‌ریزی سحابی‌های سیاره‌نما آشکار شده، که بی‌شک، می‌تواند پرده از راز اشکال پیچیده، اما منتظم آن‌ها بردارد.