هنگامی که شارل مسیه، ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، آسمان را برای یافتن دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!

آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین جرم از آن فهرست معروف شارل مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک سحابی سیاره‌نما شناخته شد.

هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها سیاره نیستند!

مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌‎ی ما، یعنی خورشید است؛

این سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های خورشید بوده، پس از اتمام سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج لایه‌های خارجی خود را به بیرون پرتاب کرده و از دست داده است.

این لایه‌های بیرونی که به یک سحابی نشری شباهت دارند، توسط امواج نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی فرابنفش، برانگیخته شده و می‌توانند در نور مرئی تابش داشته باشند.

مسیه27، این سحابی فوق‌العاده زیبا، که به سحابی دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 سال نوری را در فضا پوشش می‌دهد.

جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو فیلتر‌ پهن‌باند و باند باریک حساس به تابش اتم‌های هیدروژن و اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این سحابی را، آشکار نماید.

مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 سال نوری، در صورت فلکی روباهک قرار دارد.