این موج شوک در فضای میان ستاره‌ای با سرعت بیش از 500000 کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند.

در نزدیکی بالای این تصویر رنگی و با جزئیات، رشته های بافته شده‌ای که به سمت بالا حرکت می‌کنند، در واقع موج هایی بلند از گاز درخشان هستند که آنها را تقریباً از لبه مشاهده می‌کنیم.

این سحابی که با عنوان ان‌جی‌سی 2736 دسته بندی شده است. ظاهر کشیده شده‌ای دارد و این ظاهر نام سحابی را که "مداد" است، توجیه می‌کند.

سحابی مداد، حدوداً 5 سال نوری درازا دارد و در فاصله 800 سال نوری از ما قرار گرفته است. این سحابی، تنهای بخش کوچکی از باقی‌مانده ابرنواختر بادبان است.

باقی‌مانده بادبان، حدوداً 100 سال نوری قطر دارد. این ابرهای رو به گسترش از انفجار یک ستاره می‌آیند؛ انفجار ستاره‌ای که 11000 سال پیش مشاهده شد.

در ابتدا، سرعت حرکت این امواج شک به میلیون‌ها کیلومتر در ساعت می‌رسید اما با حرکت در مواد میان ستاره‌ای اطرافش، سرعت این امواج به شکل قابل توجهی کم شد.

در این تصویر باریک-باند و میدان وسیع، رنگ های قرمز و آبی به ترتیب نشان دهنده درخشش هیدروژن یونیزه شده و اتم های اکسیژن است.