جبار یا شکارچی یک صورت فلکی معروف است. موقعیت های ظاهری ستارگان آن به صورت دو بعدی الگوی شناخته شده ای را در آسمان شب سیاره زمین ایجاد می کند. ولی این صورت فلکی ممکن است در این نمای سه بعدی کمی نا آشنا به نظر برسد. این تصویر موقعیت نسبی ستارگان درخشان جبار را بازسازی می کند که شامل داده های موجود در فهرست Hipparcus در خصوص فواصل و اختلاف منظر بین اجرام است. دورترین ستاره نشان داده شده "النیلام" است، ستاره وسطی کمربند جبار هنگام مشاهده از زمین. تقریباً 2 هزار سال نوری از ما فاصله دارد، یعنی تقریباً 3 برابر ستاره های دیگر کمربند (آلنیتاک و مینتاکا). نزدیکی ستاره های رجل الجبار (پای شکارچی) و ابط الجوزا به زمین، باعث درخشندگی ظاهری بیشتری شده است، در صورتی که النیلام درخشندگی مطلق بیشتری دارد. در فهرست Hipparcus ، اختلاف منظر اندازه گیری شده برای ستارگان Orion دقتی در حدود 100 سال نوری دارد.