یک شهاب، یک دنباله دار و یک سحابی تماشایی، همه در این یک تصویر حضور دارند.

نزدیک ترین و زودگذرترین آنها، همان شهابی است که به صورت یک خط در بالا سمت راست قرار دارد، این شهاب، برای کمتر از یک ثانیه قابل مشاهده بود.

شهاب که در جو زمین تجزیه شده بود، احتمالاً تکه‌ای کوچک از ذرات خارج شده از دنباله دار 21پی/ژاکوبینی-زینر بوده. این دنباله دار هم در تصویر حضور دارد.

دنباله دار 21پی، در تصویر در قسمت داخلی منظومه شمسی درحال حرکت است و با دنباله‌ای از گرد و غبار که به صورت افقی در فضا از خود در حال انتشار دادن است، به خوبی در مرکز تصویر، قابل تشخیص است.

این دنباله دار، از چند ماه پیش تاکنون با دوربین دوچشمی قابل مشاهده بوده است اما اکنون با دور شدن آن و رفتنش به سمت مدار سیاره مشتری، درحال کم نورتر شدن در آسمان است.

دورترین این اجرام هم، سحابی مرغ دریایی با آی‌سی 2177 است که با 3500 سال نوری فاصله از زمین، در سمت چپ تصویر قابل مشاهده است.

سحابی نسبتاً وسیع مرغ دریایی با بال هایی به اندازه 250 سال نوری، احتمالاً تا چند صد هزار سال آینده قابل مشاهده باشد.

نوردهی های طولانی که حدوداً دو هفته پیش از شهر ایواکی کشور ژاپن گرفته شد، ترکیب شدند تا کم نورترین عناصر تصویر مشخص شوند.

شما هم می‌توانید همچین شهابی را ببینید، احتمالاً سریع‌تر از زمانی که فکرش را می‌کردید: این شب‌ها، زمان اوج بارش شهابی جباری است.

برای مشاهده تصویر در اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید.

عکاس: Takao Sambommatsu
منبع: ناسا (NASA)