بهترین زمان برای ارسال یک کاوشگر به سمت خورشید چه موقع است؟

اکنون جوابی تاریخی برای این سؤال وجود دارد که شوخی هم نیست؛ چراکه واقعاً در هفته‌ای که گذشت، اتفاق افتاد. جواب، شب است.

علت زمان پرتاب، نه تنها به خاطر پنجره پرتاب تعیین شده برای فرستادن کاوشگر خورشیدی پارکر (PSP) در مدار برنامه ریزی شده‌اش بود بلکه بیشتر قطعات این کاوشگر، در زیر سپر حفاظتی طراحی شده آن فعالیت می‌کنند و با این کار، در حالتی مشابه با حالتی که قطعات این کاوشگر قرار است در فضا (در نزدیکی خورشید) با آن روبرو شوند، پرتاب شدند.

البته تا زمانی که پارکر به خورشید برسد، باید چند سالی را برای تأمین انرژی کافی، با چندین بار چرخیدن به دور سیاره ناهید، مشغول به دست آوردن انرژی مداری شود.

کاوشگر خورشیدی ناسا، به شکلی طراحی شده است که سرانجام به فاصله نزدیک و خطرناک کمتر از 9 شعاع خورشیدی برسد؛ نزدیک ترین فاصله‌ای که تاکنون توانستیم کاوشگری را به آنجا بفرستیم.

در این فاصله نزدیک، در قسمت رو به خورشید (روز) کاوشگر، دما به 1400 درجه سلسیوس می‌رسد،  به اندازه‌ای داغ که بسیاری از انواع شیشه را ذوب می‌کند.

در طرف پشت به خورشید کاوشگر (پشت سپر (شب))، دما، نزدیک به دمای اتاق است.

یکی از اهداف اصلی فرستادن مأموریت پارکر به سمت خورشید، بیشتر شدن درک انسان‌ها از انفجارهای خورشیدی است؛ انفجارهایی که بر روی ماهواره های زمینی و نیروگاه های برق، اثر می‌گذارد.

در تصویری که اینجا مشاهده می‌کنید، پرتاب شبانه کاوشگر خورشیدی پارکر با استفاده از موشک دلتا 4 سنگین متعلق به شرکت یونایتد لانچ الاینس (ULA) در سپیده دم روز یکشنبه، به خوبی مشخص است.