« زحل »

توضیحات تصویر :

رصد حلقه های سیاره ی زحل ( کیوان ) از درون چشمی تلسکوپ ، همواره کاری لذت بخش برای هر منجمی بوده است . گرفتن تصاویر زیبا از این سیاره نیز کاری جذاب برای عکاسان آسمان شب می باشد .

برای عکاسی از سیارات به روش مستقیم ( باز شدن لنز دوربین عکاسی و اتصال دوربین بدون لنز به فوکوسر تلسکوپ = Prism Focus )، خصوصاً سیاره ای دور مانند زحل که قطر ظاهری کمی دارد ، ما به بزرگنمایی بالا نیاز داریم . فاکتورهای زیر برای رسیدن به بزرگنمایی مورد نظر ، ضروی می باشند :

1. تلسکوپی دقیق با فاصله ی کانونی بالا (هر چه فاصله ی کانونی تلسکوپ بیشتر باشد ، بزرگنمایی حاصل ، بیشتر خواهد بود )

2. دوربین عکاسی با ابعاد پیکسل کوچک ( هرچه ابعاد هر پیکسل سنسور دوربین ، کوچکتر باشد ، بزرگنمایی و جزئیات سیاره بیشتر خواهد شد . )

همچنین برای افزایش دقت در کار ، موارد زیر مورد نیاز می باشند :

1. مقر تلسکوپ قابلیت دنبال کردن ( Auto Tracking ) دقیق اجرام را داشته باشد .

2. فوکوسر تلسکوپ ، دقیق و ترجیحاً از نوع دوسرعته باشد .

3. بارلو ( Barlow ) با کیفیت برای رسیدن به بیشترین بزرگنمایی کاربردی تلسکوپ ،  در دسترس باشد .

4. اگر تلسکوپ از نوع بازتابی است ، آینه ی اولیه و ثانویه کاملاً با یکدیگر هم خط شده باشند .

5. دوربین عکاسی قابلیت فیلم برداری یا عکاسی پیاپی با سرعت بالا را داشته باشد .

6. نرم افزاری که بتواند تصاویر گرفته شده را با یکدیگر ترکیب کند و تصویر نهایی را به ما بدهد .

با رعایت موارد بالا ، مورد آزار دهنده ای که در عکاسی از سیارات با آن مواجه می شویم ، اعوجاج ناشی از آشفتگی جو زمین می باشد . این پدیده ی مزاحم باعث می شود که نور سیاره که از جو زمین عبور می کند ، اعوجاج پیدا کرده و به طور متوالی و نامنظم شکسته شود و درنتیجه تصویر سیاره در هر لحظه به شکل های گوناگونی  ثبت شود .

اگر روزی در یک طرف منبع گرمایی مانند آتش یا بخاری بنشینید و تصویر اجسام آن طرف منبع گرما که نورشان از هوای بالای آن منبع گرم عبور می کند و به چشم شما می رسد را مشاهده کنید ، به راحتی می توانید این خطای مزاحم و قوی را تصور نمایید . البته برای کاهش این مشکل نیز راه های زیر وجود دارند :

1. عکاسی را در مکان و زمانی انجام دهیم که کمترین جریان همرفتی و آشفتگی در هوا وجود داشته باشد . برای این کار آسمان آرام ارتفاعات مناسب می باشند .

2. در صورت استفاده از تلسکوپ های بازتابی ، مدتی قبل از عکاسی ، تلسکوپ را محل مورد نظر مستقر کنیم تا به طور کامل با محیط هم دما شود و جریان همرفتی هوا در لوله ی آن به وجود نیاید .

3. عکاسی را زمانی انجام دهیم که سیاره ی مورد نظر ، در بیشترین ارتفاع ممکن در آسمان قرار داشته باشد .

بعد از تمام این موارد ، باید بگم مهمترین و سخت ترین کار در عکاسی از سیارات ، در کنار رعایت نکات بالا ، رسیدن به یک فوکوس عالی و دقیق است .

تصویر فوق ، نمایی از سیاره ی زحل می باشد که برای تست و آزمایش چند ابزار جدید انجمن نجوم آسمان مهر بیرجند ، گرفته شده است . برای این تصویر ، من سعی کردم که تمامی موارد یاد شده را تا حد مقدور رعایت نمایم . اما هنوز خیلی از این کار ها را نتوانستم در مورد این تصویر ، به بهترین نحو انجام دهم و بنابر این ، جا برای گرفتن عکس هایی خیلی بهتر از این وجود دارد .

ابزارها و نرم افزار های استفاده شده را می توانید در مشخصات تصویر مشاهده نمایید .

مشخصات تصویر :

1- نام تصویر : زحل

2- عکاس : مصطفی آخوندی

3- مشخصات دوربین :

- نام دوربین عکاسی : Orion StarShoot USB Eyepiece

- نوع دوربین عکاسی : CCD

- رزولیشن دوربین : 320 *240 ( حدود 0/1 مگاپیکسل )

- ابعاد هر پیکسل : 5.6 * 5.6 میکرون

4- مشخصات ابزار اپتیکی ( تلسکوپ ) :

- نام تلسکوپ : Sky Watcher 10 Inch Imaging Newtonian Tube

- نوع تلسکوپ : بازتابی نیوتنی

- گشودگی تلسکوپ  ( قطر آینه ی اصلی تلسکوپ ) : 250 میلیمتر

- فاصله ی کانونی تلسکوپ : 1000 میلیمتر

- نسبت کانونی تلسکوپ ( دیافراگم ) : f/4

- به همراه بارلو 2 برابر Sky Watcher 2 inch ED Barlow

5- مشخصات مقر :

- نام مقر :  Sky Watcher EQ6 Pro

- نوع مقر : استوایی موتور دار با قابلیت جستجوی خودکار ( Go To )

6- زمان نوردهی ( سرعت شاتر ) : حدود 50 فریم – هر فریم حدود 1/5 ثانیه

7- مقدار ایزو ( حساسیت ) دوربین : Auto

8- نرم افزارهای مورد استفاده :  Adobe Lightroom 3 و RegiStax 6

9- تاریخ و زمان عکاسی  : 1391/4/9 ( 6/28/2012 ) – ساعت 11:20 بعدازظهر ( PM 11:20 )

10- مکان عکاسی  : خراسان جنوبی – شهر بیرجند

11- وضعیت هوا در هنگام عکاسی : غبار به مقدار کم و آلودگی نوری زیاد – ارتفاع زحل در هنگام عکاسی ، حدود 25 درجه بالای افق